Αρχιερατικό συλλείτουργο τελέστηκε το πρωί της Κυριακής των Αγίων Πάντων, στην Ιερά Μονή Κοιμήσεως Θεοτόκου Αγάθωνος, η οποία πανηγύρισε και την αγιοκατάταξη του Οσίου Βησσαρίωνος του Αγαθωνίτου, ενός εκ της χορείας των εορταζομένων Αγίων Πάντων.
Της θείας λειτουργίας προεξήρχε ο μητροπολίτης Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομος και μετέφερε τις προσευχές και την χαρά σύσσωμου του κλήρου, των αρχόντων και του λαού της Μεσσηνίας, για το γεγονός της Αγιοκατατάξεως του Οσίου, του τόπου που τον γέννησε και τον ανάθρεψε και ο Μητροπολίτης Λήμνου και κ. Ιερόθεος, ο οποίος έσπευσε για να καταθέσει και εκείνος την ευγνωμοσύνη του στον Όσιο, αλλά και τις θαυμαστές αναμνήσεις του και τις πνευματικές παρακαταθήκες του Οσίου, καθώς εκάρη μοναχός στη Μονή πριν 39 χρόνια, υπό του μακαριστού Καθηγουμένου της Μονής π. Γερμανού Δημάκου και αποτελεί αδελφός και καύχημα της Ιεράς Μονής Αγάθωνος.
Ο Μητροπολίτης Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομος στο κήρυγμά του, αναφέρθηκε στα χαρακτηριστικά γνωρίσματα της αγιότητος, όπως αυτή εκφράζεται μέσα στην συνείδηση και στο πλήρωμα της Εκκλησίας, υπογραμμίζοντας την οσιακή ζωή και τα έργα του Οσίου Βησσαρίωνος του Αγαθωνίτου.
Χαρακτηριστικά ο κ. Χρυσόστομος υπογράμμισε πως, «η αγιότητα είναι συνυφασμένη με αυτό το εκκλησιαστικό γεγονός, το οποίο βιώνουμε ως τρόπο ζωής και ύπαρξης με κέντρο το Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας. Η αγιότητα είναι ο σκοπός ύπαρξης της Εκκλησίας μέσα στον κόσμο, μέσα στην ιστορία και μέσα στην πραγματικότητα, γιατί η αγιότητα δεν είναι αποτέλεσμα μιας νομικής διαδικασίας ή αποτέλεσμα μιας προόδου που έρχεται στην ιστορία της Εκκλησίας, αλλά η αγιότητα έχει να κάνει με αυτό το ίδιο το σώμα της Εκκλησίας, τους Κληρικούς, τους Άρχοντες και τους πιστούς και η αγιότητα είναι ο τρόπος με τον οποίο εκφράζεται η κοινή συνείδηση του εκκλησιαστικού πληρώματος για τον κάθε έναν ο οποίος κατεστάθη μέσα από το Μυστήριο του Βαπτίσματος και του Χρίσματος μέλος του πληρώματος της Εκκλησίας του Χριστού και ο οποίος στην προοπτική του πνευματικού του αγώνος και της πορείας του κατεστάθη Άγιος και κεχαριτωμένος. Ο πρώτος σκοπός της Εκκλησίας είναι η επίτευξη της αγιότητος των μελών της.
Η αγιότητα δεν έχει να κάνει με καιρούς και χρόνους του παρελθόντος. Έχει να κάνει με την επικαιρότητα, έχει να κάνει με την σημερινή πραγματικότητα, με το σημερινό ιστορικό γίγνεσθαι της Εκκλησίας, γι΄ αυτό αναδεικνύονται Άγιοι και στην εποχή μας. Η Εκκλησία του Χριστού διαχρονικά είναι μία ζώσα Εκκλησία που σκοπός της είναι όλα τα μέλη της να τα οδηγήσει στην αγιότητα και να τα καταστήσει πολίτες και συμπολίτες της Βασιλείας του Θεού. Η σημερινή ημέρα, η ημέρα των Αγίων Πάντων, έτυχε να είναι η μέρα που η τοπική Εκκλησία της Φθιώτιδος ανακοινώνει την Αγιοκατάταξη του Οσίου πατρός ημών Βησσαρίωνος του Αγαθωνίτου. Η αγιότητα αυτή δεν ήλθε ως ένα στιγμιαίο γεγονός μέσα στην ιστορία, αλλά ήταν η έκφραση και η βεβαιότητα του ποιμνίου για την αγιότητα του προσώπου.
Ο κάθε Άγιος ζει με τον δικό του τρόπο και εξωτερικεύει στον συνάνθρωπό του αυτό που είπε σήμερα το Ευαγγέλιο. Να απαρνηθούμε όλοι τους εαυτούς μας και να ενστερνισθούμε την αγάπη και αυτή την αγάπη να την μοιραστούμε με τον συνάνθρωπό μας και αυτό έκανε ο Όσιος Βησσαρίων και στο Πεταλίδι και εδώ στην τοπική Εκκλησία, την οποία διακόνησε. Τρία ήταν τα χαρακτηριστικά της ζωής του Αγίου. Η ταπεινοφροσύνη, με την οποία έδινε στον καθένα να αισθάνεται οικείος προς αυτόν, η ελεημοσύνη, έτσι όπως εκείνος την ασκούσε, χωρίς να γνωρίζει η δεξιά του χείρα, τι ποιεί η αριστερά του, και ήταν και η ανυπόκριτη αγάπη του προς τον κάθε άνθρωπο, χωρίς ιδιοτέλεια, χωρίς μεμψιμοιρία, χωρίς κόπους, χωρίς προϋποθέσεις. Στον κάθε συνάνθρωπο προσωποποιούσε το έλεος, την φιλανθρωπία και την αγάπη του Θεού και γι΄αυτό εύκολα δημιουργήθηκε στην συνείδηση του ποιμνίου ότι ο Όσιος Βησσαρίων είναι ο Άνθρωπος του Θεού.
Η αγιότητα συνδέεται με την ζωή της Εκκλησίας, όταν ο καθένας από εμάς παίρνοντας όχι ως παράδειγμα ηθικής συμπεριφοράς την ζωή του Αγίου, αλλά ως ένα τρόπο υπαρξιακής σχέσης του Θεού με τον άνθρωπο και τους συνανθρώπους μεταξύ τους, τότε με βεβαιότητα όλοι μπορούμε να κινηθούμε στην πορεία που θα μας οδηγήσει στην αγιότητα και να γίνουμε μέτοχοι και πολίτες της Βασιλείας του Θεού».
Σε άλλο σημείο της ομιλίας του ο κ. Χρυσόστομος τόνισε πως, «το δύσκολο δεν είναι να αγαπήσεις. Το δύσκολο είναι να εκφράσεις έμπρακτα αυτή την αγάπη ως περιεχόμενο και τρόπο ζωής στον συνάνθρωπό σου. Το δύσκολο είναι να παραιτηθείς από αυτά που διεκδικείς από τον άλλο για να ζήσει, και να εκφράσεις, να γκρεμίσεις τους τοίχους και τα όρια που μας χωρίζουν από τον άλλο άνθρωπο και να ανοιχτείς προς τον άλλο άνθρωπο, να τον αγκαλιάσεις, να τον συγχωρέσεις και να τον βάλεις στον χώρο που ζεις εσύ και τότε είναι βέβαιο ότι ο δρόμος τον οποίο ακολουθείς θα σε οδηγήσει εκεί που οδήγησε τον Όσιο Βησσαρίωνα τον Αγαθωνίτη. Αυτή πορεία χρειάζεται αγωνιστικότητα, θυσίες και ασκητικό ήθος».
Κλείνοντας τον λόγο του ο ο ιεράρχης ανέφερε ότι, «η αγιότητα δεν σταματά εδώ, δεν ολοκληρώνεται για το κάθε πρόσωπο την ημέρα που ανακηρύσσεται Άγιος, αλλά τίθεται μέσα στην ζωή του εκκλησιαστικού πληρώματος που μας οδηγεί έως εσχάτων. Εκεί που θα δώσουμε την δική μας ομολογία, θα δώσουμε την δική μας μαρτυρία. Χρειάζεται σήμερα περισσότερο παρά ποτέ άλλοτε το μήνυμα που μας δίνει η Όσιος Βησσαρίων ο Αγαθωνίτης. Να αγαπήσουμε ο ένας τον άλλο. Να μάθουμε να θυσιάζουμε τον εαυτό μας για την ζωή του άλλου, να μάθουμε να προσφέρουμε την ζωή μας για να ζήσει ο συνάνθρωπος μας, γιατί μόνο έτσι θα πετύχουμε την ενότητά μας, μόνο έτσι θα πετύχουμε να είμαστε ισχυροί στην ζωή αυτή και να βαδίσουμε με βεβαιότητα τον δρόμο της αγιότητος για να καταστούμε κι εμείς πολίτες και συμπολίτες της Βασιλείας του Θεού».
Ακολούθως τελέσθηκε Αρχιερατικό Μνημόσυνο υπέρ αναπαύσεως των ψυχών των μακαριστών Καθηγουμένων Αρχιμ. π. Γερμανού Δημάκου του Παπα-ανυπόμονου και του Αρχιμ. π. Δαμασκηνού Ζαχαράκη του Γέροντος της αγάπης, της επιείκειας και της καλοσύνης προς όλους.
Προ της απολύσεως Ο Μητροπολίτης Φθιώτιδος κ. Συμεών με ιδιαίτερη συγκίνηση ευχαρίστησε τους αρχιερείς για την συμμετοχή τους στην χαρά του πληρώματος της τοπικής Εκκλησίας και σημείωσε πως, «μεγάλη χαρά αισθάνεται η καρδιά μας και όλο το πλήρωμα της τοπικής μας Εκκλησίας, καθώς εορτάσαμε για πρώτη φορά τον Όσιο Βησσαρίωνα τον Αγαθωνίτη μετά την απόφαση της Αγιοκατατάξεως του και της αναγραφής του ονόματός του στους Αγιογραφικούς Δέλτους της Εκκλησίας μας από το Οικουμενικό μας Πατριαρχείο και δεν τον εορτάζουμε μόνοι μας, αλλά τον εορτάζουμε με την υψηλή παρουσία σπουδαίων και διακεκριμένων Ιεραρχών της Εκκλησίας και διακεκριμένων στην καρδιά του Οσίου Βησσαρίωνος. Ανάμεσά μας δεν βρίσκεται μόνο το άφθαρτο σκήνωμα του Οσίου Βησσαρίωνος, αλλά βρίσκεται η αφθαρσία της αγάπης του, της ελεημοσύνης του, της καλοσύνης του, της συγχωρητικότητας του, την περπατησιάς του πάνω στη γη. Τα ίχνη του είναι ανεξίτηλα γιατί είναι ποτισμένα με αγάπη για τον άνθρωπο και αγάπη για τον Θεό. Η Αγία μας Εκκλησία με την απόφαση της Αγιοκατατάξεως διατρανώνει στα πέρατα της γης την αγιότητα του».
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Λήμνου κ. Ιερόθεος, εκπληρώνοντάς το τάμα του, εναπόθεσε στην Λάρνακα με το άφθαρτο και ευωδιάζων σκήνωμα του Οσίου ένα προσωπικό Ιστορικό Αρχιερατικό Εγκόλπιο, επιδίδοντας στον Άγιο Καθηγούμενο της Μονής π. Γερμανό και σχετική ιδιόχειρη επιστολή της δωρεάς του, στην οποία αναφέρει την ιστορία του Εγκολπίου.
